Blaasontsteking bij vrouwen: tekenen, symptomen en behandeling

Cystitis (Cyctitis) is een veel voorkomende ziekte van het urinestelsel die gepaard gaat met een ontstekingsproces in het slijmvlies van de blaas. Het is opmerkelijk dat elke vierde vrouw minstens één keer in haar leven de symptomen van cystitis heeft gehad, terwijl elke tiende lijdt aan een chronische vorm van deze ziekte. Het is ook de moeite waard om de incidentie bij vrouwen en mannen te vergelijken: slechts 0, 5% van de mannen lijdt aan cystitis, wat voornamelijk te wijten is aan het verschil in de structuur van het urinekanaal en de moeilijkheid om er een infectie in te krijgen.

Oorzaken van de ziekte

Cystitis bij vrouwen treedt meestal op als gevolg van een agressieve opportunistische ziekteverwekker die de urethra binnendringt, evenals oplopende seksueel overdraagbare infecties: chlamydia, ureaplasma (Ureaplasma), schimmelinfecties van het geslacht Candida, enz. De korte en brede urinewegen zijn vaak kwetsbaar voor dergelijke infecties. Het optreden van cystitis bij vrouwen kan ook optreden als gevolg van de verplaatsing van ziekteverwekkers door de bloedbaan. Dit pad van ontwikkeling van de ziekte wordt hematogeen genoemd.

Een andere optie voor infectie is het binnendringen van bacteriën in de blaas met pathologieën van de nieren en urineleiders. Gewoonlijk kan een dergelijke ontwikkeling van gebeurtenissen worden waargenomen bij pyelonefritis.

Opgemerkt moet worden dat een minder vaak voorkomende, maar nog steeds voorkomende variant van de ontwikkeling van de ziekte, veroorzaakt door afwijkingen in de ontwikkeling van het urinewegstelsel. Ook kan een afname van de contractiliteit van de blaasspieren leiden tot cystitis.

Tekenen van infectie kunnen vooral actief optreden in aanwezigheid van predisponerende factoren. Waaronder:

1. Zittend werk. Als u meer dan drie uur achter elkaar zit, stagneert de urine, wat leidt tot een mogelijke infectie van de blaas. Daarom, als je werk lang op één plek zit, moet je elk uur opstaan en elke drie uur een kleine warming-up doen.
2. Constipatie.
3. De aanwezigheid van zand en stenen in de blaas.
4. Strak ondergoed dat de normale bloedcirculatie in de bekkenorganen kan verstoren.
5. Frequente onderkoeling van het lichaam.
6. Lage rugblessure, dwarslaesie.
7. Vroeg begin van seksuele activiteit.
8. Stofwisselingsstoornissen, hormonale veranderingen in het lichaam (bijvoorbeeld menopauze of zwangerschap). Tijdens hormonale pieken kan het immuunsysteem van het lichaam defect raken. Let op: bij het dragen van een kind loopt de aanstaande moeder extra risico in geval van infectie en het ontstaan van blaasontsteking. Daarom moet u tijdens de zwangerschap uw eigen gezondheid zorgvuldig controleren en een arts raadplegen bij het eerste teken van de ziekte.
9. Diabetes mellitus (Diabetes mellitus).
10. Therapie met immunosuppressiva.
11. Oncologische ziekten.
12. Onevenwichtige en onregelmatige voeding: misbruik van gekruid en gefrituurd voedsel, alcohol.
13. Onjuiste hygiëneprocedures (in het bijzonder onjuist wassen in de richting van de anus naar de vagina).
14. De kans op blaasontsteking is groot bij onvoldoende persoonlijke hygiëne (langdurig dragen van dezelfde maandverband of tampon tijdens de menstruatie, voortijdig verschonen van ondergoed, constant gebruik van maandverband).
15. Stress, chronisch slaapgebrek, wat een ernstige impact heeft op de staat van immuniteit.
16. Een algemene afname van de immuniteit veroorzaakt door de aanwezigheid van een chronische ontstekingshaard in het lichaam (stomatitis (stomatitis), cariës (cariës), rhinitis (rhinitis), tonsillitis (tonsillitis). Hierdoor kan dit leiden tot een schending van de steriliteit van de urethra

Afzonderlijk is het de moeite waard om een dergelijke vorm van blaasontsteking als interstitiële cystitis te benadrukken, die een gevolg is van ernstige stoornissen in het functioneren van het immuunsysteem en een ernstige chronische ziekte is.

Symptomen en tekenen

Symptomen van blaasontsteking zijn zeer kenmerkend en stellen u in staat om onmiddellijk de juiste diagnose te stellen. Allereerst zijn dit frequent urineren (de patiënt gaat tot meerdere keren per uur naar het toilet) en de manifestatie van pijn aan het einde van het blaasledigingsproces. Ook zijn de meest opvallende symptomen:

• gevoel van volheid van de blaas, zelfs na het plassen;
• een mengsel van bloed of pus in de urine;
• urine met cystitis bij vrouwen krijgt een meer penetrante geur;
• troebele urine en de aanwezigheid van vlokken daarin;
• pijn in de onderbuik;
• wanneer de infectie zich verspreidt, ook naar de bovenste delen van de urinewegen, is pijn in de nieren en onderrug mogelijk;
• vrij zeldzaam, maar toch is het moeilijk om urine op te houden

Als u deze symptomen bij uzelf aantreft, moet u een arts raadplegen voor diagnose en verdere behandeling, aangezien de gevorderde vorm van de ziekte een aantal complicaties met zich meebrengt.

Symptomen van cystitis geven een vrouw niet alleen fysiek, maar ook psychisch ongemak, wat een stempel drukt op haar persoonlijke en sociale leven. Daarom is het noodzakelijk om zo snel mogelijk te reageren op het verschijnen van de eerste tekenen van de ziekte en met de therapie te beginnen.

Als de ontsteking veroorzaakt door infectie overgaat naar de spierlaag van de blaas, is het mogelijk dat er een interstitiële vorm van cystitis ontstaat, die hierboven al is genoemd. In dit geval wordt urine in de wanden van het orgel gebracht, evenals de terugvloeiing ervan in de urineleiders.

Indien onbehandeld en als de infectie zich verticaal verspreidt, kan zich een nierziekte, pyelonefritis, ontwikkelen.

Soorten cystitis

Het is noodzakelijk om onderscheid te maken tussen de soorten ziekte, die verschillen in de methode van voorkomen, het verloop, morfologische veranderingen en de aard van de verspreiding.

Alle variëteiten van cystitis zijn verdeeld volgens de aard van de cursus in acuut en chronisch. We zullen beide opties overwegen voor het beloop van de ziekte.

Acute cystitis

Tegen de achtergrond van de manifestatie van de hierboven beschreven symptomen, geeft acute cystitis lichte koorts, algemene malaise. De bloedvaten van de blaas zetten uit, wat leidt tot zwelling van de wanden van het orgel. In dit geval worden puntbloedingen en hyperemie (hyperemie) waargenomen. In de acute fase van de ziekte lijden de slijmvliezen en submucosale membranen van de blaas meestal, en hun epitheel wordt soms afgestoten en er kan een vermenging van bloed in de urine verschijnen. De kleur van urine in de hemorragische vorm van de ziekte kan variëren van lichtroze tot troebel bruin.

Chronische cystitis

Wanneer de ziekte de chronische fase ingaat, breidt de ontsteking zich uit en verplaatst zich van de mucosa en submucosa naar de spierlaag van de blaas. In dit geval krijgt de kleur van het slijmvlies een witachtige of grijsachtige tint. Als de ziekte gedurende een lange periode niet wordt behandeld, verschijnen er sclerotische processen in het orgaan, waardoor het volume kan worden verminderd.

In de chronische vorm kunnen alle eerder genoemde symptomen "wazig" zijn en vaag worden uitgedrukt, wat de diagnose moeilijk maakt. Als chronische cystitis wordt vermoed, is het noodzakelijk om te focussen op de gegevens van anamnese, macro- en microscopie van urine, cystoscopie en bacteriologisch onderzoek. Vooral belangrijk bij de detectie van chronische cystitis is een parallel gynaecologisch onderzoek, omdat het vaak genitale infecties zijn die het optreden van chronische vormen van cystitis veroorzaken.

Acute en chronische blaasontsteking: met welke arts moet ik contact opnemen?

Standaardtests voor de diagnose van blaasontsteking bij oudere vrouwen, volwassen vrouwen en meisjes zijn een algemene urineanalyse, urinecultuur om pathologische flora (bacteriurie) op te sporen, Nechiporenko-analyse. Als aanvullende maatregelen bieden moderne klinieken vaak echografie van blaas en nieren, cystoscopie en onderzoeken op soa's aan. In sommige gevallen kan de arts een urinemonster voorschrijven voor analyse, niet volgens de standaardmethode, maar met behulp van een katheter. Dit kan nodig zijn om te voorkomen dat vaginale afscheiding in de urine terechtkomt.

Behandeling van acute cystitis wordt uitgevoerd op basis van antibacteriële geneesmiddelen. Omdat dergelijke medicijnen door de nieren worden uitgescheiden, is het heel gemakkelijk om de gewenste concentratie van het antibioticum in de blaas te bereiken, zodat het effect van de behandeling zo snel mogelijk verschijnt. Daarbij moeten twee belangrijke factoren in aanmerking worden genomen:

De arts moet antibiotica voorschrijven na ontvangst van de resultaten van de urinecultuur, die de gevoeligheid van de ziekteverwekker voor het geselecteerde medicijn zal bepalen.

Zelfs na het verlichten van de aandoening, moet de voorgeschreven antibioticakuur tot het einde worden genomen, wat terugval en de overgang van de ziekte naar een chronische vorm zal voorkomen.

Als aanvullende maatregelen voor de behandeling van blaasontsteking gelden:

• medicijnen om spasmen van de blaas te verlichten, algemene ontstekingsremmende medicijnen;
• fysiotherapie;
• ozon therapie;
• acupunctuur.

Voor de behandeling van de chronische vorm van cystitis kan ook lokale toediening van geneesmiddelen worden gebruikt die de reproductie van pathogene micro-organismen voorkomen. Als hulpmiddel kan tea tree etherische olie-gel worden gebruikt. De gel wordt aanbevolen om vaginaal ongemak te elimineren, de microflora te normaliseren en het vaginale slijmvlies te herstellen na infectie- en ontstekingsziekten en in de periode na behandeling met antibiotica.

Acute cystitis

Het is vermeldenswaard dat de behandeling van acute cystitis altijd bedrust is. Het ontstekingsproces in de blaas "op de vlucht" behandelen zonder ziekteverlof te geven, vooral in het koude seizoen, betekent een mogelijke overgang van de ziekte naar een chronische vorm riskeren. De ziekte gaat altijd gepaard met ernstige stress voor het lichaam, dat rust en rust vereist. Tegelijkertijd kan het negeren van de ziekte en het uitstellen van een bezoek aan de dokter "resulteren" in pyelonefritis, waarvan de behandeling constant medisch toezicht vereist.

Eetpatroon

Om ontstekingen zo snel mogelijk te verlichten, wordt aanbevolen om veel te drinken: de minimale hoeveelheid vocht die u drinkt, moet 1, 5 liter per dag zijn.

Voeding voor cystitis heeft een aantal beperkingen. Het uitsluiten van pittig en pittig zal bijdragen aan herstel en herhaling van de situatie voorkomen. Voor de behandelingsperiode is het noodzakelijk om alcohol volledig uit te sluiten. Dit geldt voor alle alcoholische dranken.

Als u merkt dat u pijnlijk en vaak moet plassen, onzuiverheden van bloed, vlokken of pus in uw urine, raak dan niet in paniek. Volgens de statistieken is cystitis bij vrouwen inderdaad een veel voorkomend verschijnsel.

Het belangrijkste is om niet uit te stellen en op tijd een arts te raadplegen.

In de regel wordt deze ziekte bepaald wanneer er frequente pijnlijke urinelozingen zijn in kleine porties, met bloedverontreinigingen. Dergelijke processen gaan vaak gepaard met een verhoging van de lichaamstemperatuur. Blaasontsteking is gevaarlijk met een mogelijke ontwikkeling naar een chronische vorm of de ontwikkeling van ontstekingen in de nieren. Meestal is cystitis besmettelijk van aard.

Blaasontsteking is wijdverbreid bij vrouwen en mannen, maar toch heeft het schone geslacht meer kans om aan deze ziekte te lijden vanwege de anatomische kenmerken van het vrouwelijk lichaam. De vrouwelijke urethra is korter en breder dan de mannelijke urethra, waardoor ziekteverwekkers gemakkelijker de blaas kunnen binnendringen. Dit verklaart de frequente gevallen van cystitis bij vrouwen. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd zijn het meest vatbaar voor cystitis. Er zijn veel gevallen van herhaling van cystitis, die de gezondheid van een vrouw aanzienlijk verslechtert, haar leven beïnvloedt.

Prevalentie van cystitis

De zogenaamde acute cystitis is een van de meest voorkomende urologische ziekten. Het is niet ongebruikelijk om ongecompliceerde cystitis te vinden, waarbij microben alleen het slijmvlies aantasten en de submucosale laag niet aantasten.

Op basis van wetenschappelijk onderzoek kan worden gesteld dat in ons land jaarlijks 26 tot 36 miljoen mensen aan acute blaasontsteking lijden.

Meisjes hebben bijna drie keer vaker last van blaasontsteking dan jongens. De ziekte wordt soms gediagnosticeerd bij pasgeborenen en kinderen jonger dan 1 jaar, en komt vaker voor bij kinderen van één tot drie jaar, en vooral in de leeftijd van 13-15 jaar. In de regel komt cystitis vaak voor bij patiënten van 4 tot 12 jaar.

Chronische cystitis is een van de meest voorkomende urologische ziekten. Op basis van deze onderzoeken kan chronische cystitis worden waargenomen bij 11-21% van de bevolking. Een significante spreiding van gegevens wordt veroorzaakt door een andere benadering met betrekking tot de definitie van chronische cystitis. Sommige auteurs van het onderzoek schrijven dat de diagnose "chronische cystitis" moet worden overwogen wanneer exacerbaties 2 keer per jaar of vaker optreden.

blaasontsteking in de zomer

Er zijn maar weinig vrouwen die de symptomen van blaasontsteking niet bij zichzelf voelden, toen het plezier van heerlijke zomerdagen werd overschaduwd door zo'n onaangename ziekte. Bovendien zijn er in de zomer, vooral wanneer een vrouw ver van huis reist en zich in een ongewone omgeving bevindt, veel redenen voor het optreden van cystitis.

Meestal treedt cystitis in het zomerseizoen op als gevolg van dergelijke factoren:

• tijdens de vakantieperiode op een nieuwe plek wonen, wat problemen geeft met persoonlijke hygiëne;
• onderkoeling van het lichaam, die optreedt als gevolg van langdurig baden in koud water;
• overtreding van het gebruikelijke urineregime, dat gepaard gaat met verhuizen, vluchten of op een nieuwe plaats zijn;
• drastische klimaatverandering, die de menselijke immuniteit negatief beïnvloedt.

Een extra factor in de dreiging van het ontwikkelen van cystitis is in sommige gevallen een toename van de activiteit van seksuele activiteit, tegen de achtergrond van de bovengenoemde aandoeningen, die ongunstig zijn voor het vrouwelijk lichaam.

Mocht uw weekend of vakantie toch verpest worden door het optreden van een dergelijke vervelende ziekte, dan is het zaak zo snel mogelijk een afspraak te maken met een uroloog. Om de diagnose te verduidelijken, moet u een echografie van de blaas ondergaan, een urinetest doorstaan. Antibacteriële geneesmiddelen werken tegenwoordig effectief rechtstreeks op de veroorzaker van cystitis en kunnen het genezingsproces versnellen en de ontwikkeling van acute cystitis tot een chronische vorm voorkomen.

Moderne medicijnen, in tegenstelling tot de medicijnen van de vorige generatie, die het hele lichaam van de patiënt aantasten, hebben alleen invloed op de ontstoken delen van de blaas, en hebben minimale invloed op andere menselijke organen. De belangrijkste concentratie van geneesmiddelen wordt maximaal uitsluitend onthuld in de urine en het blaasslijmvlies, dat ontstoken is. Hierdoor kunt u het toxische effect op andere organen minimaal maken en de volledige last richten op de behandeling van blaasontsteking.

Onder de medicijnen die worden gebruikt om deze ziekte te behandelen, is het de moeite waard om het medicijn met fosfomycine op te merken. Hij heeft, gezien zijn hoge selectiviteit van acties met een minimale toxicologische belasting van het lichaam, nog een andere nuttige eigenschap - dit medicijn veroorzaakt vervolgens geen fototoxiciteit. Dit is de naam van een bijwerking die kan worden veroorzaakt door veel geneesmiddelen die worden gebruikt om blaasontsteking te behandelen. De manifestatie van fototoxiciteit is een toename van de gevoeligheid voor zonlicht, het optreden van roodheid of brandwonden onder invloed van ultraviolette stralen van zelfs lage intensiteit. Fototoxiciteit treedt op vanwege de aanwezigheid in de preparaten van stoffen die de eigenschappen hebben van fotosensitizers of fotoreagentia. Dergelijke stoffen veroorzaken het verschijnen van een aanzienlijke hoeveelheid vrije radicalen in de huid, die de vernietiging van huidcellen, ontstekingen en zelfs brandwonden veroorzaken.

In tegenstelling tot andere geneesmiddelen voor de behandeling van cystitis, kan fosfomycine geen fototoxiciteit veroorzaken, wat betekent dat het kan worden gebruikt zonder het geplande strandvakantieregime te verstoren. Het voordeel is ook wel de maximale afwezigheid van bijwerkingen te noemen en dit maakt het mogelijk om blaasontsteking bij kinderen en zwangere vrouwen veilig en zeer effectief te behandelen.

cystitis tijdens de zwangerschap

Het schone geslacht is heel vaak geïnteresseerd in de vraag hoe deze ziekte de zwangerschap beïnvloedt. Bij alle patiënten veroorzaakt een ontsteking van de blaas ongemak, en voor een vrouw in deze houding, die een zwak immuunsysteem heeft, kan deze ziekte wel eens een serieuze test worden. Zwangere vrouwen die worden geconfronteerd met manifestaties van symptomen van blaasontsteking, moeten veel moeite doorstaan. Blaasontsteking tijdens de zwangerschap is ongetwijfeld gevaarlijk, maar met tijdige toegang tot een arts kunnen ongewenste gevolgen worden voorkomen. Zelfmedicatie of het negeren van de ziekte kan een zeer ernstige complicatie veroorzaken, zoals een nierinfectie. Bacteriën kunnen ze ernstig beschadigen. Het slijmvlies van de blaas, dat ontstoken is, kan ook een negatief effect hebben op de foetus. Er is een kans om vroegtijdig een kind te baren, met een gebrek aan gewicht.

Blaasontsteking bij kinderen

Het is algemeen aanvaard dat alleen volwassenen last hebben van cystitis, maar dit is niet zo. Bovendien zijn er geen leeftijdsbeperkingen voor dit type ziekte. Volwassenen, kinderen en ouderen kunnen ook ziek worden. Zowel mannen als vrouwen en zeer jonge patiënten lijden aan blaasontsteking, maar de behandeling van blaasontsteking bij kinderen heeft zijn eigen kenmerken.

Heel vaak treedt cystitis bij kinderen op als gevolg van onderkoeling. Bacteriën zijn de belangrijkste veroorzaker en schimmel- en virale infecties zijn uiterst zeldzaam.

Oorzaken van cystitis

Bij 70-95% van de patiënten die lijden aan acute cystitis, werd het veroorzaakt door Escherichia coli (E. coli), 5-20% waargenomen Staphylococcus aureus (Staphylococcus saprophyticus), bij de overige patiënten fungeert Proteus mirabilis als de veroorzaker van de ziekte. ) en Klebsiella (Klebsiella spp).

In de regel wordt cystitis veroorzaakt door organismen met opportunistische flora. Studies hebben bevestigd dat de veroorzakers van cystitis niet noodzakelijk bacteriën zijn, het is heel goed mogelijk om ziek te worden van cystitis, waarvan de oorzaak het mycoplasmavirus, chlamydia, Trichomonas en andere schimmels zal zijn.

De hoge prevalentie van cystitis bij vrouwen is niet alleen te wijten aan de kleine lengte van de urethra, maar ook aan het brede lumen en de fysiologische locatie ten opzichte van andere organen. De urethra bij vrouwen, in tegenstelling tot de urethra bij mannen, is dichter bij de anus. Vanwege dergelijke anatomische kenmerken van het vrouwelijk lichaam is het lichaam slecht beschermd tegen pathogene microben die de urethra binnendringen, waarna microben gemakkelijk naar de blaas kunnen migreren, wat cystitis kan veroorzaken.

Bij mannen komt blaasontsteking minder vaak voor. De oorzaken van de manifestatie van deze ziekte bij mannen zijn meestal ontsteking van de urethra, bijbal, zaadblaasjes, prostaatklier. Het komt voor dat de penetratie van infectie in het gebied van de urethra optreedt als gevolg van katheterisatie. Het risico op blaasontsteking verdubbelt nadat een blaaskatheterisatie is uitgevoerd bij mannen die lijden aan BPH, waarbij frequente urineretentie een van de symptomen is. De kans op het ontwikkelen van blaasontsteking neemt ook toe na het inbrengen van een katheter bij een zwangere vrouw of een vrouw die net is bevallen, dit is gebaseerd op een afname van de tonus van de urinewegen.

Symptomen van cystitis

Bij volwassenen veroorzaakt cystitis meestal frequent, pijnlijk urineren. De aard van pijn wordt beschreven als een branderig gevoel. Urine verandert, kan sterk ruiken, troebel worden en bloedverontreinigingen hebben. Op dit moment kan de gezondheidstoestand verslechteren en kan een constante pijn in de lumbale regio worden gevoeld. Bij ouderen en kinderen zijn de symptomen van blaasontsteking meestal niet zo duidelijk. Ze kunnen worden gekenmerkt door symptomen zoals koorts, buikpijn en misselijkheid.

Diagnose van cystitis

Bij het diagnosticeren van een ziekte onderzoekt de uroloog de resultaten van een urineonderzoek, evenals de resultaten van een echografie van de blaas. Om de etiologie van cystitis te bepalen, nemen ze hun toevlucht tot bacteriële urineculturen en nemen ze ook een uitstrijkje van de urethra. In de meeste gevallen kunnen bacteriën met een opportunistische flora, namelijk stafylokokken, streptokokken, E. coli, enz. , de oorzaak zijn van cystitis. Vaak treedt cystitis op als gevolg van infectie met pathogenen die seksueel overdraagbaar kunnen zijn - ureaplasma en mycoplasma. Behandeling van cystitis omvat het effect van geneesmiddelen op infectieuze agentia die de ontwikkeling van de ziekte kunnen veroorzaken.

Behandeling van cystitis

Een snelle genezing van cystitis en zelfs volledige rehabilitatie van het slijmvlies is mogelijk als u de start van de behandeling niet uitstelt, maar onmiddellijk geneesmiddelen met voldoende effectiviteit gebruikt. De kans om volledig van cystitis af te komen, zal toenemen met een tijdige juiste diagnose en het gebruik van medicijnen die het infectiecentrum beïnvloeden. Het starten van een behandeling in de latere stadia of het voorschrijven van een behandeling die alleen de symptomen van cystitis elimineert zonder de pathogene zone te beïnvloeden, kan acute cystitis in chronisch veranderen.

De belangrijkste taak voor de arts die cystitis behandelt, is de vernietiging van pathogene microben die in het blaasgebied zijn doorgedrongen en een ontsteking van het slijmvlies hebben veroorzaakt. De bepaling van geneesmiddelen voor het proces van antibiotische therapie van de ziekte vindt plaats volgens de volgende parameters: de duur van de ziekte, de ernst van de symptomen. Bovendien wordt bij de selectie van medicijnen rekening gehouden met mogelijke bijwerkingen, de methode en snelheid van hun uitscheiding, de absorptie van het medicijn, de aanwezigheid van aanvullende ziekten en meer.

Tot op heden zijn er relatief betaalbare medicijnen voor de behandeling van cystitis, die selectief de veroorzaker van de ziekte beïnvloeden, een gekwalificeerde arts zal zo'n behandeling adviseren. Bij inname concentreert het medicijn zich in de blaas, wat het mogelijk maakt om de effectiviteit ervan te vergroten. Bovendien verkort het gebruik van moderne antibiotica de duur van de behandeling van blaasontsteking, beschermt het zoveel mogelijk tegen bijwerkingen en vermindert het risico voor het hele lichaam van de patiënt.

Nuttige tips om blaasontsteking te voorkomen

• probeer onderkoeling te voorkomen;
• neem ondanks de omstandigheden de hygiëneregels zorgvuldig in acht;
• gebruik bij het uitvoeren van hygiëneprocedures neutrale en zachte producten;
• vervang het maandverband tijdens de menstruatie tijdig;
• ga op tijd naar het toilet, wacht niet te lang als daar behoefte aan is;
• drink meer vloeistoffen;
• het is raadzaam om strakke kleding te verlaten, tk. het kan, door te knijpen, de bloedcirculatie in het bekkengebied verslechteren;
• probeer de darmactiviteit te normaliseren. Als er een neiging tot constipatie is, is het raadzaam om de inname van verse groenten en fruit te verhogen.

In dit geval zullen de symptomen en de behandeling van blaasontsteking voor u geen probleem zijn.